ČOVEK VIZIJE, AKCIJE I LJUBAVI

PIŠE: MIA MEDAKOVIĆ
INTERVJU: DRAŽEN MILIĆ
FOTOGRAFIJE: IZ PRIVATNE ARHIVE

DRAŽEN MILIĆ, AKADEMSKI SLIKAR, ZA­VRŠIO JE AKADEMIJU LIKOVNIH UMETNO­STI U TREBINJU, U KLASI PROFESORA MR MARKA MUSOVIĆA. JOŠ KAO STUDENT, ZA­VOLEO JE KERAMIČKU TEHNIKU KOJA DO TADA NIJE POSTOJALA NA TOJ AKADEMI­JI, PA GA PUT VODI U BEOGRAD. ZNAO JE DA ĆE KERAMIKA BITI NJEGOVO BUDUĆE OPREDELJENJE. U KERAMIČKOM ATELJEU U VIŠNJICI, TOKOM 2008. GODINE JE PRO­VEO TRI MESECA, GDE JE IZUČIO ZANAT ZA IZRADU SUVENIRA OD KERAMIKE. STI­ČUĆI ZNANJE U TOM ATELJEU, RASLA JE NJEGOVA ŽELJA DA SE VRATI U TREBINJE I NASTAVI SA RADOM OTVORIVŠI PRVI RE­GISTROVANI UMETNIČKI ATELJE U KOJEM POČINJE IZRADU SUVENIRA OD KERAMIKE.

POKRENUO SI LIKOVNU KOLONIJU „KOLO”. RECI NAM NEŠTO VIŠE O TOJ KOLONIJI.

Međunarodnu umjetničku koloniju „Kolo“ po­krenuo sam 2016. godine u sklopu obilježava­nja 60 godina postojanja Gradskog kulturnog društva „Alat“. Moja početna zamisao zasni­vala se na ideji umjetničkog stvaranja inspiri­sanog bogatim folklornim nasljeđem Trebinja, odnosno Hercegovine. Nakon prve veoma uspješne kolonije, sljedeće godine kolonija je dobila podršku Grada Trebinja, Muzeja Herce­govine i Udruženja likovnih umjetnika istočne Hercegovine „Milorad Ćorović“, čiji sam i član. Kolonija se održava redovno već osam godina i za to vrijeme okupila je više od 100 umjetni­ka iz cijelog svijeta, koji su pronašavši bogatu inspiraciju u Hercegovini stvorili i ostavili Gra­du Trebinju, Muzeju Hercegovine i Udruženju „Kolo“ preko 300 umjetničkih djela u raznim tehnikama. Ova kolonija se bavi i organizo­vanjem izložbi (do sada oko 30 izložbi), među kojima su izložbe renomiranih umjetnika kao što su Safet Zec, Naod Zorić, Miomir Mišo Ve­mić, Slavko Krunić, Ljubo Popadić, Petar Mo­šić, Budimir Dimitrijević, Ljiljana Rivić, Hadži Branko Nikitović, Vasilev Niče, Svetla Radu­lova, Nadežda Đukanović Pantelić, Lojze Ka­linšek…

KAKO PRAVIŠ SELEKCIJU UČESNIKA KOLONIJE?

Tokom svake kolonije, stručni žiri bira umjet­nika čiji će radovi biti izloženi na otvaranju na­redne kolonije. Uz nekoliko preporuka najisku­snijih umjetnika na koloniji, pravi se selekcija za narednu koloniju. U selekciju su uključeni i poštovaoci ove kolonije kao npr. Voja Jovano­vić, koji nam iz godine u godinu pruža podršku na različite načine.

ŠTA VIDIŠ KAO PREDNOST RADA, SLIKANJA I DRU­ŽENJA U KOLONIJI?

Moja početna zamisao i cilj kolonije da se Tre­binje promoviše kao grad kulture, ideja koja je potekla još od Jovana Dučića, predstavljajući nastavak i ostvarenje jednog dijela Dučićeve vizije. Umjetnici, učesnici kolonije, osjećaju prisustvo Dučića i raduju se što učestvuju u stvaranju imidža Trebinja kao grada kulture.

TREBINJE JE GRAD UMETNOSTI, UMETNOST SAM PO SEBI. KAKO GA DOŽIVLJAVAJU UMETNICI U SVOJIM RADOVIMA I AKTIVNOSTIMA?

Moje stanovište je da je Trebinje jedan od naslikovitijih manjih gradova na Balkanu sa mnogo motiva za slikanje i inspirisanje. Ovo mišljenje dijele svi umjetnici, učesnici kolonije „Kolo“, koji odlaze iz ovog grada sa željom i obećanjem da će se ponovo vratiti u ovaj ča­robni grad ili čak ostati da žive do kraja života u Hercegovini.

ŠTA VOLIŠ U SVOM POSLU?

Veliku ljubav i zadovoljstvo u svom radu vidim u mogućnosti upoznavanja umjetnika, kvalitet­nih i kreativnih ličnosti. Prijateljstva koja ostaju nakon ove kolonije ponekad su toliko jaka da se stiče utisak među nama umjetnicima kao da se poznajemo oduvijek, a ne samo par dana.

U TREBINJU IMAŠ I SVOJU GALERIJU I SUVENIR­NICU. ČIJA DELA SE MOGU KUPITI I ŠTA TURISTI NAJVIŠE KUPUJU?

Povratkom u Trebinje i otvaranjem prvog um­jetničkog ateljea u Starom gradu (1. aprila 2008. godine) na neki način sam otvorio vra­ta ideji razvoja turizma u Trebinju. Iako su mi­šljenja uglavnom bila da je moja ideja o izradi suvenira pogrešna investicija, moj atelje radi i danas i to u proširenom izdanju. Vremenom sam otvorio i umjetničku galeriju komercijal­nog tipa u kojima su izloženi radovi sa motivi­ma Trebinja i Hercegovine. Moja želja je da umjetnička kolonija „Kolo“ dobije svoju umjetničku galeriju u Trebinju u kojoj bi se održavale umjetničke izlož­be i druga kulturna dešavanja.

TEMA JULSKO-AVGUSTOVSKOG IZDANJA RYL MAGAZINA NOSI NAZIV „VELIKO PLAVETNILO“. PO TVOM MIŠLJENJU, ŠTA VELIKO I PLAVO IMA TREBINJE?

Trebinje ima svoje plavo nebo – ljudi koji više znaju od mene kažu da ta ni­jansa ima samo na Azurnoj obali, ima taj kamen koji je za svakog Hercegov­ca mekan, ima to sunce koje nigdje ne sija kao na jugu i ima taj miris koji dolazi sa juga pomješan sa mirisom čempresa koji daje Trebinju nešto što ostala mjesta nemaju. Uz kombinaciju raznih civilizacija koji su kroz vijekove imali uticaj u arhitekturi, stvara takvu dobru energiju koju svi koji dođu prvi put u grad osjete.